ای مرا دلـبـر و دلـدار! اَجِرنا مِنْ نار            آمـده عـبـد خـطـاکـار! اَجِـرنـا مِنْ نار

تا که گـردیم سـبک‌بـال، الهـی الـعـفـو            تا که باشـیم سـبک‌بـار! اَجِرنا مِنْ نار

مُـذعـنـاً مـعـتـرفـا آمــده‌ام! در وا کـن            بـدم و می‌کـنـم اقـرار! اَجِـرنـا مِنْ نار

با بـدی‌ها شـده‌ام طـرد! اغـثـنـا یا رب            با گـنـاهـان شده‌ام خار! اَجِرنا مِنْ نار

با کـلافِ دلِ بـی‌طـاقـت و بی‌سـامـانـم            آمـدم بـر سـر بـازار! اَجـِرنـا مِـنْ نار

راه کج گرچه مرا دور ز درگاهت کرد            حال برگـشته‌ام ای یار! اَجِرنا مِنْ نار

شد شب سـیـزدهم، یـاد نـجـف افـتـادم            به عـلی حـیـدر کـرار! اَجِـرنا مِنْ نار

به سحـرهـایِ حـرم اُنس گرفـتم یعنی:            به دمِ قـدسـیِ زوار! اَجِــرنـا مِـنْ نـار

به همان مـادر مظلـومه و تنهـایی که،            مـانـد بـین در و دیـوار! اَجِرنا مِنْ نار

به سِرِشکی که روان گشت ز چشمانم با،            روضۀ داغـی مسـمار! اَجِـرنا مِنْ نار

بـه غــم شــام غــریـبـان ابــاعــبــدالله            که حرم گشت شرربار! اَجِرنا مِنْ نار

به همان طفل سه ساله که پس از غارت شد            وسط شـعـله گـرفـتـار! اَجِـرنا مِنْ نار

هر که دعای «مجیر» را در «ایام البیض» ماه رمضان (۱۳ ،۱۴ ،۱۵ ) بخواند، گناهش آمرزیده می‌ ‏شود، هر چند به عدد دانه ‏‌های باران و برگ‌ های درختان و ریگ‌ های بیابان باشد! و خواندن آن برای شفای‏ بیمار و رفع غم و اندوه سودمند است؛ مفاتیح الجنان